Politiek
Volksmenner nummer 1
Het was een perfecte landing op een vrijdagavond in januari. Het vliegtuig manouvreerde richting aankomsthal en hij dacht aan de afgelopen weken. Hij wist wel waarom ze bij hem waren uitgekomen, waarom ze dachten hem nodig te hebben. Hij was de perfecte volksmenner, volksmenner nummer 1. Hij wist hoe hij miljoenen mensen als stemvee achter een idee aan moesten laten lopen. Het ging daar wel niet met een mobiele telefoon, maar hij had het voor elkaar gekregen. Een hele natie had hij collectief laten huilen voor het oog van de wereld. Iedereen sprak er schande van en iedereen dacht dat het geregisseerd was. Ze hadden gelijk. Hij had het allemaal geproduceerd, geregisseerd en bedacht. De dood van Kim Jong-il op 17 december 2011 had hem achteraf de ultieme harde plasser bezorgd. Voor het geld hoefde hij het niet te doen. Het ging hem om de ultieme kick, geld had hij genoeg. “Ik sta ook niet bekend om mijn goede smaak”, dacht hij, “maar dit was weer geweldig”.
Het was allemaal nog wel spannend geweest. Alle besprekingen moesten in het geheim en de reis naar Noord Korea ging ook niet van een leien dakje. Ze hadden hem miljoenen betaald, maar het ging niet om het geld. De noord koreanen waren tijdens zijn bezoek extra gecharmeerd van hem geraakt. Daarom mocht hij ook nog Kim Jong-un in de spotlights zetten en ook dat had hij tot in de puntjes verzorgd. Nu was hij weer thuis. Het land wat hem groot had gemaakt, waar hij ook al jaren de grote volksmenner was. Hij was weer in het land waar hij een programma verzon en als dat een succes was deze met een andere naam, en een miniem verschil, aan een andere aanbieder verkocht, maar het ging niet om het geld. Waar hij uitslagen vantevoren liet vastleggen, maar toch iedereen als slaafs volgend stemvee telefonisch ging stemmen. Als het dreigde uit te komen, zoals laatst, trok hij simpelweg de stekker uit de bedachte uitslag en dirigeerde een andere winnaar naar voren. Hij liet pas nog vele mensen zogenaamd meedoen met de voorprogramma’s, maar 5 van de 6 uiteindelijke kandidaten kwamen uit zijn koker. Hij was de ultieme volsmenner, de uitvinder van stemvee, hij was de grootste. Nu het in Noord Korea ook was gelukt was er vast nog wel een andere totalitaire staat waar hij zijn kunsten kon vertonen. Trouwens, als die domme Medvedev en Poetin hem maar hadden ingehuurd was die verkiezingsfraude nooit uitgekomen. Ach, de volgende keer kwamen ze wel.
Inmiddels waren de koffers gepakt van de bagageband en baande hij zich een weg naar de uitgang van het vliegveld, hij pakte een taxi en liet zich naar zijn volgende bestemming rijden. Het was per slot van rekening vrijdagavond en er zaten weer miljoenen mensen aan de buis gekluisterd om opgelicht te worden.
De taxi verdween in de duisternis, op weg naar het mediapark in Hilversum. John de Mol was weer thuis.
Het is weer tijd voor kruisraketten in Nederland
Vandaag haal ik eens oude koeien uit de sloot zullen velen zeggen, maar volgens mij is het nog heel actueel. In 2007 riep Maxima dat de Nederlander of de Nederlandse identiteit niet bestaat. Ze had bijna gelijk; De Nederlandse identiteit of de echte Nederlander bestond niet MEER. Hij had wel degelijk bestaan. De Nederlander die ergens voor stond, die ergens voor ging en die nog gaf om de medemens of misstanden in de wereld. 
Op 29 oktober 1983 bestond de echte Nederlander nog, ook op 26 oktober 1985 nog. Het zal ergens daarna geweest zijn dat de echte Nederlander uitstierf. De echte Nederlander werd een watje, een mens die over zich heen liet lopen en alles wel best vond. Wat er naast hem gebeurde interesseerde hem niet meer. Hij liet over zich heen lopen met het kwartje van Kok, met de invoering van de euro (Zalm: “Nee hoor, niets is duurder geworden”) en recentelijk nog toen er werd besloten dat 103 miljard naar het prachtige Griekenland zou gaan, terwijl dit land absoluut niets doet om uit de problemen te komen. In dit licht is het wel heel bizar dat er “maar” 1 miljard nodig is om mensen in Afrika van de hongersnood te redden. Tegenstanders roepen dan dat de corrupte regeringen dat geld wel weer in hun zak zullen steken, maar hebben we in Irak ook niet een heel land een dictator ontnomen? De Nederlander is een watje. Pim werd vermoord en wat deed de Nederlander? Hij ging in een soort Lady Di parade achter de kist aan, was even verontwaardigd en ging weer over tot de orde van dag. Theo werd vermoord en van hetzelfde laken een pak. Neem nou zo’n Jan Hommen van ING, neemt eerst een bonus, 3 mensen zeggen hun rekening op bij ING en laat de bonus schieten; watje. Nee, LUL, bonus houden en in een soort van armoedefonds storten of weet ik wat voor goed doel. Over goede doelen gesproken. Wij vinden het nog steeds allemaal maar normaal dat geld van de belastingbetaler in de bodemloze put van ons Nationale Goede Doel, het koningshuis, verdwijnt. Mensen die schijt hebben aan regels en wetten. Zijn we Christina vergeten met haar belastingontduikinkjes en volgens mij staat er nog steeds een huis in Mozambique en is De Groene Draeck inmiddels een Gouden Draeck geworden. Zelfs de grote redder des vaderlands, Wilders, door wie alles veiliger en beter zou worden blijkt achteraf niets meer te zijn dan een schreeuwert met een voorliefde voor gedoogpluche.
Het toppunt van desinteresse is zinloos geweld. Weet iemand buiten de familie en vrienden dat op 10 juni 2011 de 20-jarige Mark Kleinjan in een disco werd doodgeslagen. De lijst op wikipedia is lang en na een paar flinke stille tochten is ook hier de rek uit.
De Nederlander is alleen verontwaardigd op verjaardagpartijtjes, maar als de voordeur opengaat niet meer en blij als hij tegenwoordig 500+ volgers heeft op LinkedIn, Facebook of Hyves, zonder nu echt te weten wat hij daaraan heeft. De Nederlander wordt pas echt blij als Rutten en kornuiten uitroepen dat op een paar snelwegen 130 kilometer mag worden gereden.
Ik hoop van harte dat de regering besluit om kruisraketten te gaan plaatsen. Wellicht komt de echte Nederlander dan terug zoals hij er nog was op 29 oktober 1983, toen 550.000 echte Nederlanders zich verenigden en demonstreerden tegen de plaatsing van kruisraketten of zoals de echte Nederlander er nog was op 26 oktober 1985 toen 3,7 miljoen Nederlanders een handtekening hadden gezet en deze werden ingeleverd bij Lubbers tegen diezelfde kruisraketten, maar ik heb er helaas een hard hoofd in.
De echte Nederlander is dood, lang leve de gewone Nederlander.
Brief aan Rutten. De oplossing!
Premier Rutten Torentje Den Haag
Betreft: Laten we onze bejaarden in de gevangenis zetten en de criminelen in een verpleeghuis!
Geachte premier Rutten
Ik heb een manier gevonden om beter met onze bejaarden om te gaan en ze de beste laatste levensjaren te geven. Laten we onze bejaarden in de gevangenis zetten en de criminelen in een verpleeghuis! Op deze manier hebben de bejaarden toegang tot douches, hobby’s, en wandelingetjes. Ze krijgen dan ongelimiteerd gratis medicijnen, medische – en tandheelkundige behandelingen, rolstoelen enz. Bovendien krijgen ze geld in plaats van te moeten betalen. Ze worden constant via videocamera’s in de gaten gehouden. Ze kunnen dan direct geholpen worden als ze vallen of hulp nodig hebben. Hun beddengoed wordt twee maal per week gewassen en al hun kleding wordt gewassen en gestreken naar hen terug gebracht. Een surveillant checkt elke 20 minuten hoe het met ze gaat en brengt maaltijden en hapjes naar hun cel. Ze kunnen familiebezoek ontvangen in een vertrek dat speciaal hiervoor ontworpen is. Ze hebben toegang tot een bibliotheek, de sportzaal, ‘n geestelijke raadgever, het zwembad en mogen een opleiding volgen. Eenvoudige kleding, schoenen, slippers en hulp zijn gratis voorhanden. Privékamers voor allen met een tuin waar oefeningen gedaan kunnen worden. Elke bejaarde heeft de beschikking over een computer, ‘n TV, ‘n radio en dagelijkse telefoongesprekken. Een bestuur met managers is aangesteld om klachten in behandeling te nemen en de surveillanten moeten zich aan een strenge code hoe de bejaarden te behandelen, houden.
Terwijl aan de andere kant…
De criminelen koud eten krijgen, en alleen worden gelaten zonder dat er naar ze omgekeken wordt. De lichten gaan om negen uur ’s avonds uit en douchen kan eens per week. Ze wonen in een kleine kamer, betalen hiervoor per maand hun gehele inkomen en hebben geen enkele hoop er ooit nog uit te komen.
Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd
Met vriendelijke groeten
René Kooijmans
renekooijmans.com 